Medicijnen

Onder de stimulantia vallen methylfenidaat en dexamfetamine in verschillende vormen van verschillende merken. Onder patiënten zijn de namen Ritalin en Concerta vaak bekend.

Bijwerkingen

Ook met ADHD-medicatie is oplettendheid geboden en dient voorzichtig gedoseerd te worden vanwege de vaak grotere kans op bijwerkingen als overprikkeling bij kinderen met een ASS (en dan vooral bij de kinderen met een verstandelijke handicap).

Bovendien is er bij de stimulantia een risico op rebound bij uitwerken van deze middelen, wat op dat moment een toename van gedragsproblemen kan geven. Kinderen met autisme kunnen hier extra gevoelig voor zijn omdat ze vaak moeite hebben zich aan te passen aan veranderingen. Het uitwerken van een stimulans en daarmee samenhangende terugkeer van concentratieproblemen en/ of hyperactiviteit/ impulsiviteit kan als een grote verandering ervaren worden. In dit kader is het ook van belang te realiseren dat (direct werkende) methylfenidaat niet bij alle kinderen 4 uur werkt, en bij kortere werkzaamheid er veel schommeling in effect en daarmee onrust kan zijn.

Effectiviteit

Het effect van stimulantia op ADHD-symptomen bij – meestal verstandelijk beperkte – kinderen met ASS is vaak minder gunstig dan bij typische kinderen met ADHD, waarbij de eerstgenoemde groep vaker bijwerkingen ervaart. In een placebogecontroleerde crossover studie van een week werd een succespercentage van 61% gerapporteerd (Handen et al., 2000). In een RCT van de RUPP-groep met een dubbelblind placebogecontroleerd crossover design van 4 weken werd bij 66 kinderen met ASS in de leeftijd van 5 tot 14 jaar het effect van methylfenidaat op symptomen van ADHD bestudeerd. Methylfenidaat bleek superieur te zijn ten opzichte van placebo. Symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit verbeterden in sterkere mate dan symptomen van aandachtstekort (Posey et al., 2007). In een secundaire analyse bleek ook het sociale functioneren te verbeteren (Jahromi et al., 2009). Eveneens leidde methylfenidaat met gereguleerde afgifte, in een klein dubbelblind placebogecontroleerd onderzoek van 4 weken, tot verbetering in hyperactiviteit en impulsiviteit (Pearson et al., 2013; Goel et al., 2018).

Daarnaast is methylfenidaat in ten minste twee studies effectief gebleken voor de behandeling van agressie bij kinderen met ASS (Handen et al., 2000; Quintana et al., 1995). Dit bleek evenzo het geval in een gerandomiseerd dubbelblind onderzoek van Sinzig et al. (2007). Hierbij werd langwerkend methylfenidaat versus placebo voor 5 weken verstrekt aan kinderen en jeugdigen (6-16 jaar) gediagnosticeerd met ADHD. Dat methylfenidaat in potentie een plek heeft in de behandeling van agressie bij kinderen met ADHD blijkt eveneens uit het TOSCA (Treatment of Severe Childhood Aggression) onderzoek door Gadow et al. (2016). Hierin wordt gesuggereerd dat methylfenidaat eerste keus is in de behandeling van agressiviteit bij ADHD. In het geval van onhandelbare agressiviteit is additie van risperidon aangewezen. Oudertraining is in beide gevallen van belang.

Gebruiksgemak en kosten

De vormen van methylfenidaat met gereguleerde afgifte worden door de meeste ziektekostenverzekeraars nog niet geheel vergoed.

Er is inmiddels ook een vorm van dexamfetamine met gereguleerde afgifte, lisdexamfetamine/ Elvanse. Deze wordt door de meeste ziektekostenverzekeraars nog niet geheel vergoed. Kortwerkende dexamfetamine is sinds het op de markt komen van het merk Amfexa duurder geworden, en wordt niet volledig meer vergoed. Merkloze goedkopere capsules die voorheen door de apotheek werden gemaakt worden in veel gevallen niet meer vergoed.

Toepasbaarheid

Een belangrijk voordeel is de al meer dan 70 jaar bestaande ervaring met de psychostimulantia waarbij de veiligheid en effectiviteit in minstens 160 RCT’s is onderzocht. Methylfenidaat en dexamfetamine behoren bovendien tot de weinige psychofarmaca die (voor de indicatie ADHD) geregistreerd is voor kinderen. Een ander voordeel is de snelle werkzaamheid.