Beknopte omschrijving van de problematiek

Een verstandelijke beperking is een stoornis in de ontwikkeling die al in kindertijd ontstaat, resulterend in een belangrijke beperking op het gebied van intelligentie en denkvermogen en beperkt aanpassingsvermogen aan alledaagse problemen. Een verstandelijke beperking is geen ziekte-entiteit op zich maar kan het resultaat zijn van een pathogeen proces.

In de DSM classificatie wordt verstandelijke beperking gecodeerd op As II, niet als psychiatrische stoornis – met eigen kenmerken en symptomen. De codering dient ter identificatie van groepen die sociale steun en speciaal onderwijs nodig hebben om in het dagelijks leven te kunnen functioneren.

Kinderen en adolescenten met een verstandelijke beperking zijn gevoelig voor alle psychiatrische stoornissen; hun kwetsbaarheid voor specifieke stoornissen (aanpassingstoornissen en impulscontrole stoornissen) is groter dan in de reguliere populatie. Psychiaters die niet gewend zijn patiënten met een verstandelijke beperking te behandelen kunnen overweldigd zijn door de klinische manifestatie van psychiatrische problemen binnen deze doelgroep. Beperkingen in denkvermogen en expressiemogelijkheden kunnen daarnaast het (kinder)psychiatrisch onderzoek lastig maken.