Er zijn geen gerandomiseerde placebogecontroleerde trials uitgevoerd naar het effect van psychofarmaca bij onduidelijke lichamelijke klachten (SOLK) bij kinderen en jeugdigen (Geist et al., 2008). Medicatie heeft daarmee geen plaats in de behandeling van SOLK in engere zin.

Comorbiditeit kan maken dat er wel medicatie is te overwegen. Bijvoorbeeld: Uit een open onderzoek naar de behandeling met citalopram bij 25 kinderen en adolescenten tussen de zeven en achttien jaar met chronische buikpijn en comorbide internaliserende stoornissen, werden wel verbeteringen gezien zowel wat betreft de lichamelijke als de internaliserende klachten (Campo et al., 2004). Tricyclische antidepressiva worden regelmatig gebruikt voor chronische pijn, bijvoorbeeld bij hoofd- of buikpijn. Onderzoek toont wisselende resultaten. De studie van Saps en collega’s uit 2009 bijvoorbeeld, liet geen significant verschil zien in effect tussen placebo en amitriptyline bij kinderen met chronische buikpijn. Beide groepen toonden een sterke verbetering in buikpijnklachten (Saps et al., 2009). Voor pijn behandeling wordt ook wel Transcutane Elektrische Zenuwstimulatie (TENS) toegepast of een virtual reality bril ingezet.

Als er naast SOLK ook angst-, stemmings- of slaapstoornissen aanwezig zijn, kan in de behandeling van de comorbide stoornissen plaats zijn voor medicatie (zie hiervoor medicamenteuze behandeling stemmingsstoornissen, angststoornissen, autisme, ADD en slaapstoornissen).